Rozdział 4.

- Tam Harry! – Powiedziała jąkając się.

- Co? – Zapytałam ze zdziwieniem.

- Harry tam idzie! – Powiedziała tym razem zrozumiale pokazując na Harreg’o.

- O mój boże! Jak wyglądam?! – Powiedziałam wstając z trawy.

- Jak zwykle przepięknie – Powiedziała Perrie.

- Co masz zamiar teraz zrobić? – Zapytała Perrs.

- Nic, miejmy nadzieję, że sam podejdzie – Powiedziałam śmiejąc się.

- Haha, ok – Powiedziała Perrie, także się śmiejąc.

- Stara on tu idzie! – Powiedziałam poprawiając włosy.

- To chyba dobrze. Masz szanse zaproś go gdzieś – Powiedziała Perrs.

Poprawiając włosy podszedł do mnie brunet.

- Hej. Pewnie wiesz jak mam na imię, więc nie będę się przedstawiać – Powiedział Harry patrząc się mi w oczy.

- Hej. Tak jestem twoją wielką fanką – Powiedziałam patrząc się w jego piękne oczy.

- Widziałem Cię parę dni temu jak szłaś przez park. Chciałem do ciebie podejść, ale mi uciekłaś, więc miałem nadzieję, że tu przyjdziesz – Powiedział uśmiechając się.

- Tak przepraszam spieszyłam się do przyjaciółki – Powiedziałam patrząc się na Perrs.

- Aaa. Tak w ogóle cześć przepraszam, że się nie przywitałem – Powiedział brunet odwracając się do Perrie.

- Hej nic nie szkodzi – Powiedziała Perrs.

- Tak, więc co cię tu sprowadza? Jestem zdziwiona, że podszedłeś do mnie – Powiedziałam pesząc się.

- Czemu? – Zapytał zdziwiony.

- Ponieważ jesteś sławny pewnie biega za tobą wiele fanek i te wszystkie media pewnie nie dają ci spokoju – Powiedziałam patrząc się na bruneta.

- No przeważnie tak jest, ale mamy teraz czas wolny i zawsze jak jestem w Londynie lubię posiedzieć sobie w parku i miałem takie szczęście, że zobaczyłem taką piękną dziewczynę – Powiedziała uśmiechając się.

- Jaką piękną? Jestem zwykłą nastolatką – Powiedziałam rumieniąc się.

Dla mnie jesteś inna – Powiedział brunet.

- Oooo – Powiedziała Perrs.

Ja i Harry spojrzeliśmy się na nią, gdy przez chwilę o niej zapomnieliśmy.

- Przepraszam nie przeszkadzajcie sobie – Powiedziała Perrie idąc w stronę lodziarni.

- Masz fajną przyjaciółkę – Powiedział Harry uśmiechając się.

- Jest najlepsza na świecie – Powiedziałam.

- Dobrze, więc przyszedłem tutaj by zaprosić Cię na mój koncert tzn. koncert One Direction – Powiedział patrząc się na mnie.

- Z miłą chęciom przyjdę, a mogę wziąć ze sobą Perrie? – Powiedziałam uśmiechając się.

- Nie ma sprawy – Opowiedział.

- Dobrze, a mógłbym Cię poprosić o twój numer telefonu? – Powiedział brunet.

- Oczywiście – Powiedziałam podając mu numer, a on zrobił to samo podając swój.

- Dobrze to do zobaczenia jutro – Powiedział odchodząc.

- Do zobaczenia – Powiedziałam patrząc jak odchodzi.

Podeszłam do Perrie by opowiedzieć co całą sytuację.

- Kochana i co umówiłaś się z nim? – Spytała Perrs jedząc lody.

- Lepiej zaprosił mnie na jego i chłopaków koncert – Powiedziałam ciesząc się jak idiotka.

- Ahaa – Powiedziała trochę zasmucona Perrs.

- Spokojnie ciebie też wezmę – Powiedziałam przytulając ją.

- Kocham Cię. To będzie najlepszy dzień w naszym życiu – Powiedziała szczęśliwa Perrie.

- Wiem już nie mogę się doczekać, a teraz chodźmy do ciebie powiemy twojej mamie, że śpisz dzisiaj u mnie ok? – Powiedziałam ciągnąc za sobą Perrie.

- Dobra to chodźmy – Powiedziała idąc za mną.

- Ej zapomniałam mu oddać długopisu – Powiedziałam śmiejąc się.

- A po co ci był długopis – Spytała Perrs.

- Zapisał mi swój numer na ręce, a ja mu – Powiedziała uśmiechając się.

- Uuuu to będzie coś poważnego mówię ci – Powiedziała Perrie i szła w stronę swojego domu